Πρόσφατες κλινικές μελέτες με παιδιά που παρουσιάζουν αναπτυξιακή καθυστέρηση ή / και δυσλειτουργία αισθητηριακής επεξεργασίας έδειξαν πως υπάρχει μία σοβαρή συσχέτιση μεταξύ στοματοπροσωπικής και αναπνευστικής δυσλειτουργίας με πολλά και διάφορα προβλήματα αισθητηριακής ολοκλήρωσης και αισθητικοκινητικά προβλήματα.

Η προσέγγιση Μ.Ο.R.E. έχει να κάνει με το γευστικό σύστημα, όπου η πρόσληψη δηλαδή των γευστικών ερεθισμάτων και η επεξεργασία αυτών από τον εγκέφαλο επηρεάζουν αισθητικοκινητικά το παιδί και κατ’ επέκταση επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό από τις στοματικές λειτουργίες και άλλοι σημαντικοί τομείς της ανάπτυξης, όπως η ομιλία, η στάση κ.α.

Ο πρωταρχικός στοματο-κινητικός μηχανισμός, το πρότυπο δηλαδή της απομύζησης – κατάποσης – αναπνοής, παίζει σημαντικότατο ρόλο στην αισθητικο-κινητική οργάνωση του παιδιού και μπορεί σαφέστατα να επηρεάσει και τομείς όπως το λόγο, την ομιλία, τη σίτιση, την επικοινωνία αλλά και τομείς που δεν σχετίζονται με το στόμα, όπως το στασικό έλεγχο, τον οπτικο-κινητικό συντονισμό (eye-hand coordination), την εγρήγορση, τη συναισθηματική ωριμότητα, την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, τη συμπεριφορά, τη μάθηση ακόμα και κοινά προβλήματα υγείας σε παιδιά.

Η αναγνώριση και αξιολόγηση του μη ομαλού μηχανισμού απομύζησης – κατάποσης – αναπνοής ακολουθείται από την εφαρμογή θεραπευτικών τεχνικών για την ενδυνάμωση της στοματο-αναπνευστικής λειτουργίας, τη βελτίωση της αναπνοής, της αυτορύθμισης, του στασικού ελέγχου, των οπτικοκινητικών ικανοτήτων, της επικοινωνίας και της σίτισης σε παιδιά που παρουσιάζουν αναπτυξιακές διαταραχές, αναπτυξιακή καθυστέρηση και διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας.